صعود سنتی یا کلاسیک (Traditional Climbing)
سبکی از سنگ نوردی که بر صعود مسیرهای طولانی دارای حمایت میانی (ابزار یا میخ)قابل انتقال تاکید دارد.در این روش صعود کننده ها از کلیه ابزارهای غیر ثابت برای کار گذاشتن میانی ها استفاده می کنند و نفر آخر همه میانی ها را از مسیر جمع کرده و آثاری از صعود در مسیر باقی نمی ماند . اشکال کار در حمل ابزارهای سنگین و دست و پاگیر و گرانی است که باید با نوع کار گذاری هریک کاملا آشنایی داشت .
صعود ورزشی (Sport Climbing)
در این رشته که عمومیت آن در دیواره ای کوتاه است ؛ سنگنورد از ابزار برای کار گذاشتن میانی استفاده نمی کند و قبلا در مسیر صعود رول ثابت کار گذاشته شده است . ایمنی و سرعت عمل در این رشته بالا است و نیازی به انواع ابزار گرانقیمت ( گوه – فرند – ترای کم – … ) برای کار گذاشتن میانی ها نیست و امکان صعود برای افراد بیشتری وجود دارد . اشکال این کار نیز از بین رفتن زیبایی سنگ است چون رول ها برای همیشه بر روی مسیر باقی می مانند ..این سبک شامل صعود های سالنی و مسابقات هم می شود.
انواع صعودها سنگنوردی را در ادامه مطلب بخوانید…
صعود ترکیبی (Mixed Climbing)
منظور صعود مسیرهایی است که شامل سنگ و یخ باشد.همچنین مسیرهایی که از دو سبک سنتی و ورزشی باشند.
صعود مصنوعی (Aid/Artificial Climbing )
یک نوع روش صعود که در آن صعود کننده بر روی ابزاری که در دیواره کار می گذارد،وزن می آورد و بر خلاف صعود آزاد (Free Climbing) فقط از عوارض طبیعی برای صعود استفاده نمی کند.
سنگ کوتاه (Bouldering)
تختی سنگی تا ارتفاع ۱۰ متر یا گاها بیشتر ، که بدون استفاده از طناب صعود می شود.هر سنگ بولدر ممکن است دارای چند مسیر مجزا باشد.اصطلاح بولدرینگ به مسیرهایی اطلاق می شود که تعداد حرکات آن کم ولی دشوار می باشد.اوایل بولدرینگ برای تمرین تکنیک های سنگنوردی انجام می گرفت.هم اکنون به عنوان یه رشته مجزا از صعود ورزشی به خصوص بین جوانان طرفداران بسیاری پیدا کرده است.
دیواره نوردی (Big Wall Climbing)
دیواره های بلندی که برای صعود بیشتر از یک طول طناب ( ۵۰ متر ) لازم است و گاهی چند روز طول کشیده و سنگنوردان شب را در میان دیواره در طاقچه ای طبیعی یا مصنوعی می خوابند . در ایران می توان به دیواره علم کوه – دیواره بیستون کرمانشاه – دیواره های اخلومد مشهد و … و در آمریکا به دیواره های بیش از ۱۰۰۰ متر پارک و دره یوسمیت اشاره کرد .
درای تولینگ(Dry Tooling)
رشته ای است بین سنگنوردی و یخنوردی که به قدرت و مهارت زیادی نیاز داشته و تقریبا سخت ترین رشته کوهنوردی در حال حاضر است . در این رشته با ابزار یخنوردی یعنی کرامپون و تبر یخ از مسیری صعود می شود که ممکن است بیشتر آن عاری از برف و یخ باشد . یعنی فرد باید با کرامپون و تبر یخ سنگنوردی کند ! یک نوع یخنوردی بدون یخ که در نتیجه ابزار شما خیس نشده و خشک می ماند .
انفرادی آزاد ( Free Solo ) :
کسانی که حوصله کار های فوق را ندارند فقط با یک جفت کتانی و یک کیسه پودر اقدام به صعود می کنند ! در این رشته که بیشترین سرعت را دارد فرد از هیچ نوع وسیله حمایتی برخوردار نیست و اولین سقوط آخرین دقیقه عمر خواهد بود . این رشته بیشتر از قدرت به روحیه قوی نیاز دارد . شاید دیوانگی بنظر رسد ولی چنین دیوانه هایی وجود دارند که البته پس از چندین بار صعود و فرود و تمرین بر روی یک مسیر مشخص اقدام به صعود آزاد می کنند و البته چند تن از بهترین سنگنوردان جهان در چنین اقدامی جان خود را از دست داده اند .
دیدگاهتان را بنویسید