دریاچه سراب قروه
چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی
هر چه برگم بود و بارم بود،
هر چه از فر بلوغ گرم تابستان و میراث بهارم بود،
هر چه یاد و یادگارم بود، ریخته ست.
دیگر اکنون هیچ مرغ پیر یا کوری
در چنین عریانی انبوهم آیا لانه خواهد بست؟ «مهدی اخوان ثالث»
روابط عمومی گروه کوهنوردی قاجر قروه
دیدگاهتان را بنویسید