اورست، غول دست نیافتی نیست

ایلنا: حمید دهقان کوهنورد ایرانی فاتح قله اورست گفت: در کشور ما از اورست غول بزرگی ساخته اند که برای ما دست نیافتنی است، در واقع چنین نیست و به نظر من اکثر کوهنوردان حرفه ای ما می توانند به بالای اورست صعود کنند.

به گزارش ایلنا، حمید دهقان کوهنورد ایرانی فاتح بلندترین قله جهان اورست بعد از صعود و بازگشت به ایران در سالن آمفی تئاتر مهندس فرهاد خبیری در محک حاضر شد و در این مراسم که تعدادی از کوهنوردان سرشناس کشورمان، همکاران اداری حمید دهقان، کارکنان مؤسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان محک و همچنین علاقمندان رشته کوهنوردی حضور داشتند، این کوهنورد با سابقه گزارشی از صعود خود به قله اورست ارائه داد.

دهقان در بخش دیگری از این مراسم در مورد نتایجش از صعود به اورست گفت: در بالای قله به این نتیجه رسیدم که بالای قله جای زندگی کردن نیست، بلکه جای زندگی کردن در پایین قله است، رسیدن به قله شیوه ای از زندگی است برای تمرین کردن در پایین قله. به نظرم هیچ چیزی در زندگی بی نتیجه نیست و این صعود برای من خیلی نتایج مثبتی داشت، خدا چیزهای زیادی در این سفر به من داد، به نتایج خیلی خوبی رسیدم چونکه هدف تنها فتح قله ۸هزار متری نیست بلکه هدف فتح قله های دیگر زندگی است که امیدوارم لیاقت این را داشته باشم که تمرین هایی که در بالای قله انجام دادم بتوانم در پایین قله انجام دهم….

در ابتدای این مراسم خانم شیرین صدیق نژاد مدیر بخش خدمات حمایتی محک از نحوه فعالیت های تنها مرکز تخصصی سرطان کودک در خاورمیانه و همچنین ۲۰ سال فعالیت مداوم مؤسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان محک گزارشی ارائه داد و در مورد صعود حمید دهقان به بلندترین قله جهان اورست گفت: کاری که آقای دهقان در فتح قله اورست انجام دادند فقط عشق بود و در جلسه ای که بعد از بازگشتشان به ایران داشتند وقتی که مراحل صعودشان به این قله را برای ما بازگو کردند و این راه سخت را طی نمودند، من فکر کردم این کار چیزی غیر از عشق نمی تواند باشد، مگر یک آدم بغیر از عاشق شدن می تواند یک کار چنین سختی را انجام بدهد
.
وی همچنین گفت: ما هم در مؤسسه محک، عاشق کارمان هستیم، بعد از کاری که آقای دهقان انجام دادند به نظرم ما هم در محک به نوعی به قله های رفیع عشق، انسانیت و حس کرامت انسان ها صعود کردیم. در مدت این بیست سال، ۱۶۲۰۰کودک در این بیمارستان تحت حمایت همه جانبه قرار گرفته اند.

صدیق نژاد در پایان صحبت هایش تأکید کرد: ما از بچه هایمان در این مؤسسه و بیمارستان حمایت همه جانبه می کنیم، از جمله: حمایتهای درمانی، تحصیلی، دانشگاهی، ازدواج، درمان پیوند مغز استخوان و … همچنین از آنها حمایت می کنیم که خوب و قشنگ زندگی کنند. ما اینجا کرامت انسانها را حفظ می کنیم و در اینجا برایمان مهم نیست که این بیمار از کجا آمده است، فارغ از دین، مذهب، نژاد، رنگ و ملت به آنها کمک می کنیم و تنها به این فکر می کنیم که بچه مبتلا به سرطان، باید شاد و خوشحال زندگی کنند.

در بخش دیگری از این مراسم حمید دهقان کوهنورد ایرانی گزارشی از صعود خود به بلندترین قله جهان اورست ارائه داد و در بخشی از سخنانش گفت: برای صعود به این قله، تمرینات زیادی را انجام دادم و در گزارش هایی که در سایت های مختلف خواندم در همه آنها به یک انگیزه مثبت اشاره شده بود و آن انگیزه عامل اصلی صعود به اورست است. این برای من خیلی مهم بود که در کنار قدرت بدنی، یک انرژی روحی خاص می تواند خیلی نقش مثبتی برای کوهنورد داشته باشد و برای این انگیزه، بالابردن پرچم مؤسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان محک به قله اورست را انتخاب کردم.
وی همچنین گفت: محک انرژی مثبتی به من داد چونکه این بچه هایی که به سرطان مبتلا شده اند بایستی به یک عشق و تلاشی زنده بمانند و این تلاش را من بایستی برایش شبیه سازی بکنم. بعد از اینکه تصمیم گرفتم این صعودم را به بچه های محک تقدیم کنم آن وقت احساس کردم که اورست را به طور کامل صعود کرده ام. شعارهایی که در هنگام صعود در ذهنم بود از جمله: شعار شفای بچه های مبتلا به سرطان و شعار به یاد تمام عاشقان، پاینده باد کشورم ایران در رسیدن به قله خیلی به من کمک کردند.

دهقان در مورد بردن عکس کوهنورد فقید محمد اوراز به بالای قله اورست گفت: زنده یاد محمد اوراز اولین کوهنورد ایرانی است که پا بر روی قله اورست گذاشته است و احساس کردم که میراثی از این کوهنورد بااخلاق را به آن بالا ببرم و وقتی که تصمیم گرفتم عکس ایشان را به آن بالا ببرم این انرژی در من دو چندان شد و احساس کردم در کوله ام دو سفارش دارم که باید به بالای قله برسانم و خوشبختانه هر دو سفارش را به بالای قله رساندم.

این کوهنورد فاتح قله اورست در ادامه تأکید کرد: این صعود کاملاً مستقل و انفرادی بود و به تنهایی آن را انجام دادم، هم اکنون صعودهای مستقل در دنیا متداول است، شرایطی پیش آمد که من، یک شرپا (راهنمای منطقه اورست)و یک آشپز بودیم و مجموع هزینه هایم جمعاً ۴۴میلیون تومان بود، برای تأمین این مبلغ به دنبال اسپانسر می گشتم که نتوانستم پیدا کنم چونکه حمایت اسپانسر از ورزشکار به خوبی فرهنگسازی نشده است. در نهایت یکی از دوستان خوبم در این مورد به من کمک کرد که واقعاً بدهکار ایشان هستم و از خدا می خواهم که هر چه زورتر این مبلغ را به ایشان برگردانم. چونکه مقروض این آدم هستم و از من قولی گرفت که نباید در هیچ جایی از من هیچ اسمی ببری.

کوهنورد ایرانی فاتح قله اورست در پایان صحبت هایش گفت: امیدوارم که همه صحیح و سالم با آرامش و صلح و صفا در کنار یکدیگر زندگی کنند و کدورت ها را کنار بگذارند. در سن ۵۲سالگی به دنبال قهرمانی نبودم بلکه این صعود را به مؤسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان محک تقدیم می کنم و امیدوارم هیچ خانواده ای کودک مریض نداشته باشد و خداوند تمام کودکان مریض را شفا دهد.

منبع: خبرگزاری ایلنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *