هم‌زمان با برپایی کمپ جوانان اتحادیه جهانی کوهنوردی بر روی قله دماوند، «کریستف ویلیچکی» کوهنورد نامدار لهستانی و نخستین فاتح زمستانی «اورست» و «لوتسه» میهمان کشورمان خواهد بود. وی در روزهای نخست مرداد به همراه همسر کوهنورد خود در «ایران» حضور خواهد یافت. اطلاعیه برگزاری مراسمی با حضور «ویلیچکی» به زودی اعلام خواهد شد. در مورد او بخوانید:
شانزده سال پس از نخستین صعود زمستانی اورست، یعنی در سال ۱۹۹۶ کریستوف ویلیچکی کوهنورد شاخص لهستانی توانست با یک صعود بزرگ دیگر کارنامه فتوحات خود بر روی هشت هزار متریها را به پایان برساند. نانگا پاربات کوه افسانه ای هیمالیا، تنها شاهد صعود یک کوهنورد جسور از گرده دیامیر بود. درست در زمانیکه هیچ کوهنوردی در منطقه حضور نداشت و شاید تنها انسانهای حاضر کوهپایه نشینها و چوپانهای منطقه بودند
ویلیچکی سرمست از صعود موفقش به “کی ۲” اینبار به تنهایی از دره دیامیر بالا رفت و در نهایت با فتح نهمین کوه مرتفع جهان خود را به عنوان پنجمین ستاره آسمان هیمالیا معرفی کرد.
او صعودهایش را ۱۶ سال قبل آغاز کرده بود. یعنی زمستان سال ۱۹۸۰ زمانیکه هیئت اعزامی لهستان به سرپرستی “آندره زاوادا” قصد صعود اورست را داشت و این زمان همراه با تولد پدیده ای در ورزش کوهنوردی بود.
او لوتسه را هم در زمستان صعود کرده، آنهم به شکل انفرادی و آزاد.
در دائولاگیری ویلیچکی تنها بود گرچه عضو تیمی بود که در جبهه دیگر کوه مشغول فعالیت بودند.
کریستوف ویلیچکی را میتوان یک کوهنورد بزرگ، باهوش و با صداقت دانست که هنوز هم به رغم صعود تمام قلل هشت هزار متری دست از تلاش بر روی کوههای هیمالیا برنداشته.
کارنامه صعودها
اورست ۱۷ فوریه ۱۹۸۰- مسیر عادی جنوبی ویلیچکی به همراه “لزک سیچی” نخستین صعود زمستانی به یک کوه ۸۰۰۰ متری را انجام دادند.
برودپیک ۱۹۸۴– مسیر عادی در نخستین صعود یک روزه یک قله هشت هزار متری در۱۶ ساعت صعود و ۶ ساعت بازگشت.
ماناسلو۱۹۸۴- مسیر جدید (جنوب جنوبشرقی) به همراه “الکس لو”.
کانچن چونگا ۱۹۸۶- نخستین صعود زمستانی کوه به همراه “یرزی کاکوسکا”.
ماکالو۱۹۸۶- مسیر عادی صعود به شیوه عادی به همراه مارسل رودی(رودی در بازگشت کشته شد.
لوتسه ۱۹۸۸- مسیر عادی در نخستین صعود زمستانی لوتسه به شکل انفرادی و آزاد(سولو) به سرپرستی آندره زاوادا.
دائولاگیری ۱۹۹۰- مسیر جدید بر روی جبهه شرقی بصورت آزاد و به مدت ۱۶ ساعت از کمپ اصلی.
آناپورنا ۱۹۹۱– مسیر انگلیسیها در جبهه جنوبی به همراه “بوگدان استفکو.
ماناسلو ۱۹۹۲– مسیر عادی به همراه ” مارکو بیانچی” و ” کریستین کونتر”.
چوآیو۱۹۹۳- مسیر لهستانیها به همراه “مارکو بیانچی”.
شیشاپانگما ۱۹۹۳– مسیر جدید در جبهه جنوبی به شکل کاملا انفرادی.
گاشربروم دو ۱۹۹۵- مسیر عادی انفرادی و آزاد.
گاشربروم یک ۱۹۹۵- مسیر ژاپنیها به شیوه آلپی به همراه “کارلوس کارسولیو”،” اد ویسترز” و” جک بربکا”.
کی۲ ۱۹۹۶– برج شمالی به همراه ” مارکو بیانچی” ” کریستین کونتر”.
نانگاپاربات ۱۹۹۶– مسیر کینشوفر بشکل انفرادی و آزاد.
همچنین میتوان به تلاشهای زمستانی بر روی ماکالو، کی۲ و….. بوسیله وی اشاره نمود.
ویلیچکی در سال ۲۰۱ سرپرست نخستین صعود زمستانی برودپیک بود. صعودی که با موفقیت ۴ عضو این تیم و البته مرگ ماچی بربکا و توماس کوالسکی همراه بود و عاملی شد برای سبک شدن فعالیتهای او…
منبع: وبسایت فدراسیون کوه نوردی و صعودهای ورزشی
دیدگاهتان را بنویسید