گلگشت در منطقه پراو

مورخه ۷ و ۸ اردیبهشت ۵ تن از اعضای باشگاه قاجر طبق برنامه زمانبندی شده شش ماهه اول گلگشتی به منطقه پراو در استان کرمانشاه داشتند.
در این برنامه یک مهمان ( امیر مردادی) حضور داشتند.

اعضای شرکت کننده: آقایان چنگیز اردلان، عبدالله سنگین آبادی، جلال حنیفی، پیام امانی، شاهین نادری(سرپرست)

گزارش برنامه…
روز پنجشنبه ساعت ۹:۴۰ از قروه با سواری شخصی به سمت کرمانشاه حرکت کردیم و ساعت ۱۱:۴۵ به پارکینگ پراو رسیدیم. پس از مستقر شدن، میهمان گروه که خود اهل کرمانشاه بود به ما ملحق شد و به این ترتیب ساعت ۱۲:۱۵ از پارکینگ به سمت پناهگاه شنل که در دامنه کوه شاودالان بود، حرکت کردیم.


از آنجایی که هدف رسیدن به پناهگاه و استقرار و شب مانی در آنجا بود لذا مسیر خود را از تنگ بزازخانه(چالابه) آغاز کردیم.
در همان ابتدای مسیر زیبایی مناظر، نظر ما را به خود جلب کرد و پس از یک استراحت کوتاه و دیدن مسیرهای سنگ نوردی و تلاش سنگ نوردان بر روی آنها راه خود ادامه داده و به تنگ ریواسان رسیدیم.
این قسمت از مسیر با یک شیب نسبتا تند آغاز و به همین منوال تا ابتدای دره دوزری که در دامنه کل یک بازرگان، ادامه داشت.
در اواسط دره ساعت ۱۴:۰۵ برای ناهار اتراق کردیم و پس از صرف یک وعده سبک مجددا به مسیر ادامه داده و پس از یک ساعت پیمایش به ابتدای یال دوزری رسیدیم.


این قسمت از مسیر مشرف بر کل دره بود و دیدن دره و خط الراس پراو و گل های لاله زیبای بهاری و عطر گیاهان کوهی آنچنان زیبا و مسحور کننده بود که تحمل خستگی حاصل از پیمایش شیب تند را برایمان راحت تر کرد.
پس از گرفتن چند عکس با یک پیمایش جزئی، در چشمه ای موسوم به کانی کره آب گیری کرده و قمقه ها را پر کردیم.
از اینجا به بعد دیگر چیزی به پناهگاه نمانده بود و حدود ۱۵ دقیقه بعد، ساعت ۱۷:۴۰ به پناهگاه رسیدیم.


پس از استراحت و نوشیدن چای و بحث و گفتگو شام خوردیم، دو نفر در چادر خوابیده و بقیه اعضای گروه شب را در پناهگاه به سر بردند.
صبح روز بعد ساعت ۶:۳۰ از خواب بیدار شدیم و بعد از جمع کردن وسایل ساعت ۷:۲۵ رو به پایین یعنی دره وسیع سیراوله که دره مشرف بر ضلع شمالی خط الراس بود، روانه شدیم. ساعت ۹:۱۵ به چشمه ابتدای دره رسیده و تصمیم بر این شد که صبحانه را همان جا میل کنیم. پس از صرف صبحانه راه افتادیم؛ در همان شروع پیمایش دره پوشش گیاهی و عدم وجود زباله و احشام نظر مارا به خود جلب کرد که نشان از بکر بودن منطقه می داد.
پیمایش دره به دلیل وجود انبوه درختان بلوط، زالزالک و گل های وحشی حس بسیار زیبایی را در ما تداعی میکرد و لذت پیمایش را دوچندان می نمود. پس از چند ساعت پیمایش به تنگه ابتدایی مسیر از سمت روستای نجوبران رسیدیم این قسمت به دلیل وجود دیواره های صخره ای تنگ و وجود سنگ و انبوه پوشش درختان در کف دره باید راه خود را از بالای تنگه ادامه میدادیم.


پس از شستن دست و صورت و آبگیری مجدد در کنار چشمه دوم و انتهایی مسیر ساعت ۱۴:۱۵ نهار خوردیم.
در آنجا تصمیم بر آن شد سرپرست گروه همراه با کوهنورد میهمان زودتر راه افتاده که بتوان با خودروهای عبوری به سمت چالابه رفته و خود را به ماشین ها که در پارکینگ چالابه مسقر بود برسانند، بقیه اعضای گروه هم در روستا منتظر بمانند.
ساعت ۱۶:۳۵ با وجود ترافیک و شلوغی در مسیر چالابه، بالاخره به پارکینگ رسیدیم و بعد از خداحافظی از میهمان گروه مجددا به سمت روستا و دیگر اعضای گروه حرکت کرده و نهایتا ساعت ۱۷:۲۰ به سمت قروه راه افتادیم و ساعت ۱۹:۱۰ به قروه رسیدیم.
گزارش از: شاهین نادری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *