آنگاه که به صد شوق چو مرغان سبکبال
پر می گیرم ازین بام و به سوی تو بیایم
خورشید، از آن دور از آن قله پر برف
آغوش کند باز همه مهر و همه ناز
سیمرغ طلایی پروبالی است که چون من
از لانه برون آمده دارد سر پرواز
پرواز به آنجا که نشاط است و امیدست
پرواز به آنجا که سرود است و سرور است
«فریدون مشیری»
دیدگاهتان را بنویسید