کوهنوردی فنی زمستانه و تلاش بر روی مسیرهای سنگنوردی و یخ نوردی در فصل زمستان یکی از رموز پیشرفت کوهنوردی در بسیاری از کشورهای صاحب نام در این عرصه است.
سنگنوردان و فنی کاران ما باید یاد بگیرند که فصل سنگنوردی و صعود دیواره ها فقط بهار و تابستان نیست و اگر قصد داریم سطح کارهای فنی حود را به کشورهای پیشرفته نزدیک کنیم باید به صعودهای فنی زمستانه رو بیاوریم.
هدف از ارائه این مقاله ارائه نکاتی است که باید در صعودهای عمودی زمستانه باید مد نظر قرار بگیرد نکاتی که بسیاری از آنها در هر نوع فعالیت کوهنوردی دیگر نیز مصداق دارد ولی دراینجا با رویکرد صعودهای عمودی ارائه شده است.
افرادی هستند که این قصد دارند بعد از یک دوره سنگنوردی تابستانه وارد برنامه های زمستانه شوند خبر خوب برای این افراد این است که خیلی از مهارتهای سنگنوردی تابستانه عینا” در برنامه های زمستانه نیز کاربرد دارند و خبر بد نیز این است که اگر شما به اندازه کافی تجربه کوهپیمائی ندارید قبل از اقدام به برنامه های زمستانه کنید باید مهارتهای لازم در اینخصوص کسب کنید و بعد وارد برنامه هائی از این دست شوید.
در اینجا ۱۰ نکته کلیدی که در برنامه های فنی زمستانه باید لحاظ شود را ارائه می دهیم…….
۱-کاهش طول روز
در زمستان هوا سرد است, پیمایش مسیر بیشتر طول می کشد و روزها هم کوتاهتر می شوند. اولین چیزی که به ذهن می رسد این است که ما باید مهارتهای فعالیت در تاریکی را یاد بگیریم کسب این مهارت لازم است اما اگر حرکتتان را زودتر انجام دهید و مسیری را مطابق با توانائی خود و زمان مفید در دسترس خودتان انتخاب کنید نیازی نخواهید داشت که در تاریکی شب برنامه را به پایان برسانید.
اما به هیچ وجه روی اینکه حتما” در روشنائی روز به انتهای مسیر می رسید حساب نکنید و تمهیدات لازم را برای مواجهه با شرائطی که به علل مختلف صعود و فرود شما بیش از زمان پیشبینی طول بکشد و به تاریکی بر بخورید بیاندیشید(همراه داشتن هد لامپ با باطری اضافه و پوشاک مناسب و … )
۲-کنترل وضعیت هوا
هوا در زمستان ناپایدارتر از تابستان است و شرائط سخت تری از لحاظ سرما ,بارش و وجود برف و یخ در مسیر حکم فرماست. بنابراین در این فصل باید دقت بیشتری در کنترل و خبردار شدن از وضعیت هوا داشته باشیم. قوانین ساده ای در اینخصوص وجود دارد مثلا” سیستمهای هوائی که از شرق و شمال می آیند در زمستان نسبت به سیستمهائی که از غرب و جنوب می آیند هوای سرد تری را بهمراه دارند.
مطالعات خود را در زمینه هواشناسی توسعه دهید و سایتهای هواشناسی را به خوبی بشناسید و از آنها بهره بگیرید.
۳-بهمن شناسی
بیشتر افراد در بهمن هائی گیر می افتند که خود آنرا ایجاد کرده اند و در اینخصوص کوهنوردان آسیب پذیر ترند.
منطقه ای را که قرار است در آن فعالیت کنید را از لحاظ امکان ریزش بهمن بررسی کنید و بعد اقدام به اجرای برنامه کنید پارامترهائی چون شیب مسیر های پیمایش,حجم برف زمان آخرین بارش جهت و سرعت باد ,دمای هوا در این بررسی مورد نیاز هستند .
بطور خلاصه : دانش بهمن شناسی خود را بالا ببرید.
۴-چیدن ابزار
در فصل تابستان به ابتدای مسیر می رویم و بعد از اینکه ابزارهای خود را مرتب نموده و به هارنس وصل می کنیم صعود خود را شروع می کنیم اما در زمستان نقاط شروع سنگنوردی ممکن است شیبهای تند و نامناسب(یخ زده و بهمنگیر و … ) باشند لذا لازم است که قبل از این بخشها موضعی مناسب را جهت شروع کار فنی و استقرار اولیه در نظر گرفت و ابزارها را مرتب نمود.
در صعود زمستانی ابزارهای خود را به حد اقل برسانید و بدانید که زیاد نمی توانید در شکافهای موازی ابزار گذاری کنید. میخ و رول ابزارهای خوبی برای ایجاد نقاط حمایت میانی است اما ترجیحا” سعی کنید استفاده از آنها را به حد اقل برسانید.
۵-کلاه کاسک
در صعود زمستانی شما علاوه بر سقوط سنگ در معرض ریزش برف و قطعات یخ نیز هستید. بنابر این استفاده از کلاه کاسک ضروری تر از پیش است.
کلاه کاسک خود را طوری انتخاب کنید که بتوان یک کلاه نیز جهت گرم شدن زیر آن پوشید. همچنین کنترل کنید که کلاه کاپشن شما نیز به اندازه ای باشد که در مواقع لزوم بتوان آنرا روی کلاه کاسک کشید.
۶-حمایت
اگر بعنوان نفر دوم صعود می کنید حتما” در انتخاب نقطه ای که ایستاده و نفر سرطناب را حمایت می کنید دقت کنید. به علت پوشیده بودن مسیر از سنگ و یخ و برف و یا احتمال شکستن قندیل های یخی و یا شکستن نقابهای برفی به علل طبیعی و یا تحریک نفر صعود کننده شما مدام در معرض خطر ریزش هستید. لذا تا حد ممکن زیر مسیر صعود و یا سقوط احتمالی نایستید .
۷-فاصله میانی ها
در زمستان مسیر های صعود به اندازه تابستان مطمئن نیست. مسیری کم شیب و به ظاهر ساده به علت لغزنده بودن می تواند خطرناک باشد. لذا بعد از شروع صعود در اسرع وقت اولین میانی را در نقطه ای مطمئن نصب کنید.
در نصب ابزارهای میانی در شکافها ابتدا شکاف را کاملا” تمیز نموده و از برف و یخ خالی کنید و بعد ابزار را کار بگذارید
استفاده از سیستم دو طنابه و اسلینگهای بلند می تواند ایمنی شما را در صعود بالا ببرد.
۸-ارتباطات
حتی در یک هوای خوب نیز ممکن است در برقراری ارتباط با همطناب خود مشکل داشته باشید لذا یک سیستم ارتباطی مناسب را بین اعضای تیم ایجاد کنید.(علائمی صوتی و یا سیگنالهائی با حرکت طناب و یا استفاده از تجهیزات بی سیم)
۹-نقاب برفی
یک نقاب بزرگ در بالای مسیر می تواند مانع تاپ کردن و رسیدن به انتهای مسیر شود. بنابراین قبل از اینکه مسیری را برای صعود انتخاب کنید یک ارزیابی درخصوص وضعیت نقابهای برفی انجام دهید و اینکه اگر با چنین شرائطی مواجه شوید آمادگی عبور از آن را دارید یا نه؟
اطلاع از وضعیت حجم برف سرعت و جهت باد و … در اینخصوص راهگشاست.
۱۰-پایان صعود
حتی اگر مسیر صعود در زمستان به یک نقاب برفی منتهی نشود ممکن است کارگاه انتهائی آن در یک شیب برفی تند و لغزنده قرار دارد که هیچ ابزاری نیز در آن کار گذاشته نمی شود که برای این موضوع باید تمهیدات لازم اندیشیده شود.
بعنوان مثال در آخرین نقطه قبل از شیب برفی که امکان برقراری کارگاه وجود دارد کارگاه را برقرار نموده و در مرحله بعد با طول طناب بیشتری می توانید آن بخش را رد نموده و از مسیر خارج شوید.
برخی سنگنوردان فراموش می کنند که همانطور که صعود می کنند برگشتی نیز وجود دارد .
قبل از اقدام به صعود باید مسیر برگشت را نیز شناسائی نمود طوری که حتی اگر به تاریکی بر بخورید نیز بتوانید مسیر برگشت را بیابید.
بدون شک همه مواردی را که در یک صعود زمستانی باید مد نظر قرار گیرد را نمی توان در یک مقاله و در فرصتی اندک توضیح داد و لازم است که دایره دانش خود را در اینخصوص بیش از پیش گسترش داد.
منبع: http://www.thebmc.co.uk
مترجم: مهدی فرهادی – انجمن پزشکی کوهستان ایران
دیدگاهتان را بنویسید