این روزها که به برکت بارشهای فصلی اکثر مناطق کشور با هوایی متغیر همراه است علاوه بر عواملی که در این فصل باعث بروز صدمات ناشی از سرما در کوهنوردان می شود (همچون سرمازدگی و یخزدگی اعضاء بدن ،بهمن و …) عوامل دیگری نیز میتواند منجر به حوادث جدی و خطرناک در ورزش کوهنوردی شود.
نداشتن دید کافی در هوای طوفانی و بارش های شدید باعث گم کردن مسیر و منحرف شدن به دره های اطراف گردد. عواملی که در بروز این حوادث دخیلند معمولا در اثر بی احتیاطی های کوهنورد بیشتر بروز می کند.
از جمله این بی احتیاطی ها را در ادامه مطلب بخوانید….
بی توجهی به پیش بینی های هواشناسی.
بتنهایی به اجرای برنامه کوهنوردی پرداختن.
نداشتن دید کافی( در مواقعی که دید کافی نداریم هر لحظه باید انتظار گم کردن مسیر را داشته باشیم).
شاید در ارتفاعات پایین شرایط جوی آنچنان بحرانی نباشد ولی باید دانست که هرچه به ارتفاعات بالاتر پا می گذاریم وضعیت هوا متغیر تر و سرعت باد بیشتر و دمای هوا کمتر می شود. ضمنا در ارتفاعات بالا خستگی بر ما بیشتر مستولی می شود. به همه اینها، عوارض ارتفاع و ارتفاع زدگی و بیماری حاد ارتفاع وضعیت و شرایط مارا بحرانی تر می کند و همه این شرایط زمینه ساز یک فاجعه می شود. . .
گم کردن مسیر . . . تنهایی . . . بهمن . . . حادثه . . . مرگ
موارد ذیل را جدی بگیریم:
– آگاهی یافتن از وضعیت آب و هوایی، قبل از صعود به ارتفاعات
– استفاده از مسیرهای مشخص و پاکوب شده جهت صعود و فرود
– زمان بندی مناسب جهت به پایان رساندن برنامه قبل از تاریکی هوا (بهترین زمان اقدام به بازگشت: ساعت ۱۴)
– اشراف داشتن بر منطقه صعود از لحاظ مسیرها و نقاط خطرناک (پرتگاه ها، مناطق بهمن خیز، مناطق با احتمال ریزش سنگ و …)
– خودداری از صعود انفرادی، همراه بودن با گروه و افراد مجرب
– پرهیز از اجرای برنامه هایی که فراتر از توانایی جسمی، فنی و روحی است.
– خودداری از رفتن به ارتفاعات تا ۷۲ ساعت پس از بارش برف (به لحاظ احتمال ریزش بهمن)
هشدارهای افراد مجرب، امدادگران و افرادی که از ارتفاع برمی گردند را جدی بگیریم.
– فراگیری آموزش های کوه نوردی و پزشکی کوهستان
– استفاده از جی پی اس و قطب نما در برنامه های کوهنوردی خصوصا در فصول پربارش سال
باشد تا عبرت گیریم و از کوهستان برای زندگی و سلامتی خود استفاده کنیم نه اینکه جان خود را در راه کوهنوردی فدا کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید