صعود به قله کینو، بام استان خوزستان

طبق برنامه زمانبندی شده شش ماهه دوم باشگاه قاجر، مورخ ۲۶ مهر ۱۴۰۳، پنج نفر از اعضای باشگاه قاجر قروه موفق به صعود قله ۳۷۴۷ متری کینو، بام استان خوزستان شدند.

نفرات شرکت‌کننده در برنامه:

آقایان محمد میرانی، محمدرضا جلالی، علی الیاسی (مسئول فنی) و علیرضا میمنت

بانوان: مهشید الماسی (سرپست)

گزارش برنامه

در راستای اجرای برنامه شش ماهه دوم سال ۱۴۰۳ باشگاه قاجر قروه، صعود به قله ۳۷۴۷ متری کینو (بام استان خوزستان) در دستور کار قرار گرفت. تیم ۵ نفره شامل آقایان محمد میرانی، محمدرضا جلالی، علی الیاسی (مسئول فنی)، مهشید الماسی (سرپرست برنامه) و علیرضا میمنت، ساعت ۴ صبح روز پنج‌شنبه، ۲۶ مهر ۱۴۰۳، از شهر قروه حرکت خود را آغاز کردند. مقصد، روستای لبد از توابع شهر بازفت در استان خوزستان بود.

 

با استفاده از نرم‌افزار “بلد”، مسیری انتخاب شد که پس از عبور از چهار استان همدان، لرستان، اصفهان و چهارمحال بختیاری، وارد استان خوزستان شد. پس از گذر از گردنه تاراز به شهر بازفت رسیدند و مسیر را از طریق راه مسجدسلیمان ادامه دادند. بعد از حدود ۵۵ کیلومتر، تابلو سبز رنگ راهنمای سد لیروک در سمت راست مسیر، در یک تقاطع فرعی به اصلی قرار داشت. با ورود به مسیر فرعی و طی حدود ۱۳ کیلومتر، پیش از رسیدن به روستای لبد، یک آنتن مخابراتی شاخص نمایان شد. در کنار این تابلو، محل کمپ و استقرار چادر تیم مشخص گردید. تیم در ساعت ۱۶ به محل اتراق رسید.

 

قله کینو در میان سه استان خوزستان، چهارمحال بختیاری و لرستان قرار گرفته و بخشی از رشته‌کوه زاگرس است. یکی از ویژگی‌های قله کینو، عرض زیاد خط‌الرأس آن است که حدود ۶ کیلومتر طول دارد. موقعیت جغرافیایی قله عبارت است از طول جغرافیایی ۴۹.۵۶۴۰۹۲۸ و عرض جغرافیایی ۳۲.۵۶۷۲۷۱۸. از جمله گونه‌های گیاهی منطقه می‌توان به درختان بلوط، ارژن، کیکوم، شن بلالیم، الف، گلخونگ، بنه، ستن دره، بیدوحشی، گردو، انجیر، عناب، زالزالک، گون، چویل، جووحشی، نعناع، پونه، گزنک، زنبق، کالک و لاله واژگون اشاره کرد. گونه‌های جانوری نیز شامل خرس قهوه‌ای، پلنگ، گرگ، گراز، روباه، خرگوش، بزکوهی، کفتار، عقاب، شاهین، کبک، مرغابی وحشی، اردک، بلبل کوهی و شهره هستند.

 

پس از برپایی چادر، تیم به استراحت پرداخت و زمان شروع صعود، ساعت ۲ بامداد روز جمعه ۲۷ مهر تعیین شد. تیم رأس ساعت مقرر با سرقدمی مهشید الماسی حرکت کرد. ارتفاع کمپ ۲۲۴۰ متر بود و مسیر صعود از سه بخش تشکیل می‌شد:

 

۱. یک‌سوم ابتدایی: مسیری با شیب تند و پاکوب کاملاً مشخص. پس از این بخش، به محوطه‌ای تقریباً مسطح به نام گوسفندسرا در ارتفاع ۳۰۷۰ متر رسیدند. در فاصله ۱۰۰ متری سمت چپ این محل، چشمه‌ای وجود دارد که در این فصل سال آب ندارد.

 

۲. یک‌سوم میانی: این بخش نیز دارای شیب تند و پاکوب مشخص است که تیم را به بالای یال در ارتفاع ۳۵۰۰ متر می‌رساند. از این نقطه، قله در روبرو قابل مشاهده بود.

 

۳. یک‌سوم انتهایی: در این بخش، پاکوب مشخص نیست، اما سنگ‌چین‌های موجود در مسیر، تیم را به سمت قله هدایت کردند. این بخش تقریباً هموار است. در بالای یال، دره‌ای با شیب کم در سمت راست وجود دارد که آن نیز به قله ختم می‌شود.

 

قله کینو فاقد پناهگاه است و در طول مسیر، هیچ منبع آبی وجود ندارد، بنابراین بهتر است آب کافی از پیش تهیه شود. در این فصل سال، حداقل ۱.۵ لیتر آب برای هر نفر لازم است. در محل ابتدایی مسیر نیز آب شرب وجود ندارد، اما یک تانکر آب برای شستشو در دسترس است.

 

تیم در ساعت ۶ بامداد به قله رسید. قله در منطقه‌ای وسیع و باز قرار داشت و به دلیل سردی هوا، تیم بلافاصله به فرود از همان مسیر رفت بازگشت. صبحانه در مسیر برگشت و در گوسفندسرا صرف شد و نهایتاً برنامه در ساعت ۹:۳۰ در محل کمپ خاتمه یافت.

 

طول کل مسیر صعود حدود ۸ کیلومتر بود و با احتساب زمان صرف صبحانه، رفت و برگشت آن ۷.۵ ساعت به طول انجامید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *