صعود به قله قلوز

مورخ چهاردهم مرداد ماه ۱۴۰۰، پنج نفر از اعضای باشگاه قاجر و یک نفر مهمان موفق به صعود قله قلوز شدند.

گزارش کامل برنامه در ادامه مطلب…

نفرات شرکت کننده در برنامه؛
آقایان جلال حنیفی، علی الیاسی، مهدی مهدی عراقی، عبدالله سنگین آبادی
بانوان عفت مرادی، رویا ایپگی (مهمان)

گزارش برنامه…
قلوز در زبان محلی یعنی صعب العبور بودن، لازم به ذکر میباشد که در جنوب شهرستان قروه و در محدوده جغرافیایی روستای سنگین آباد سه قلوز وجود دارد که هر سه به هم. متصل هستند، به نام های:قلوز بوچکله(کوچک)، قلوز ناو راس(وسطی)، قلوز پرهُ(کنار).
برنامه راس ساعت ۵:۳۰ صبح از چهار راه مدرس شروع شد.
پس از عبور از ناحیه شهری منفصل قلعه، به طرف روستای سنگین آباد حرکت کردیم، نرسیده به سنگین آباد از سمت راست در جاده خاکی مشهور به پیرغدر تا محل پارک خودرو در کانی درویش قربان ادامه یافت و در همان جا در یکی از باغ های دوستان، ماشین را پارک نموده و در ساعت ۶ صبح به سمت قله کردیم.
پس از چهل دقیقه در کانی نصار ملا ( چشمه منصور) استراحت ده دقیقه‌ای صورت گرفت و سپس در مسیر قلوز پره(کنار) مجددا به سمت قله ادامه مسیر دادیم.
ساعت ۷:۵۰ به آخرین چشمه آب مسیر(چشمه چیمان) رسیدیم. چون دیگر در مسیر آبی وجود نداشت در همان چشمه که آب بسیار گوارایی هم دارد قمقمه های آب را پر کرده و به سمت قله رفتیم.
ساعت ۱۰ در هوایی بسیار عالی و نسیم خنک موفق به صعود قله شدیم.
پس از گرفتن عکس در همان جا صبحانه نیز صرف شد و ساعت ۱۱:۳۰ از مسیر برانچال و کلاه فرنگی به صورت تراورز به سمت قلوز وسط فرود آمدیم.
ساعت ۱۲:۱۵ در محل کانی گِلدَر واقع در محل چیمان قلوز وسط ده دقیقه استراحت نمود ه سپس در مسیر پاکوب به سمت پایین حرکت کردیم.
ساعت ۱۳ در مسیر به چیمان پرویز رسیدیم و در آنجا نیز به سمت محل پارک خودرو رفتیم. سرانجام ساعت ۱۳:۴۵ برنامه در صحت و سلامت کامل همگی به پایان رسید .
جا دارد از آقای چنگیز اردلان بابت همکاری در رساندن دو نفر از همنوردان تا محل شروع پیاده روی تقدیر و تشکر فراوان داشته باشم.
لازم به ذکر است کوه مورد نظر از پوشش گیاهی مناسبی از قبیل گونه های گیاهی مانند گَوَن، آویشن، مرزه کوهی، پونه، کما، آدامس وحشی، سرشویه(صپون) و…. وضعیت خوبی را داراست و گونه های جانوری از قبیل انواع مارها،کل و بزکوهی، گرگ، شغال، روباه، خرگوش، گراز، کبک، شاهین،عقاب، جغد و… نیز دارا میباشد.
گزارش از عبدالله سنگین آبادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *