مورخه ۵ آذر ماه ۲ تن از اعضای باشگاه قاجر دیوار لجور در استان مرکزی را صعود نمودند.
گزارش تصویری برنامه در ادامه مطلب…
نفرات شرکتکننده آقایان شهرام نعمتی(سرپرست) و محمد ظاهری
گزارش برنامه…
روز پنجشنبە ساعت دوازدە بە همراە آقای شهرام نعمتی از قروە بە سمت اراک حرکت کردیم و در ساعت پانزدە و سیزدە دقیقە بە روستای مهدیآباد از توابع شهرستان شازند رسیدیم.
خودرو را در منزل یکی از اهالی روستا گذاشتە و به سمت دیواره حرکت کرده و ساعت شانزدە پس از عبور از مسیری صخرهای به پناهگاه زیبا و مرتب در پای دیواره رسیدیم.
محوطه سازی اطراف پناهگاه زیبایی منطقە را دوچندان کرده بود. لازم به ذکر است کە از انرژی خورشیدی برای تامین برق پناهگاه استفاده شده است.
به سمت دیواره و ابتدای مسیر موردنظرمان میرویم تا برآوردی نسبت به شرایط داشتە باشیم و بعد از نیم ساعت برمیگردیم..بعد از صرف شام و گپ و گفت زود خوابیدیم.
روز جمعه ساعت شش و بیست دقیقه بیدار شده و پس از صرف صبحانەی مختصر و پوشیدن هارنس وسایل و تجهیزات به سمت دیواره به راه افتادیم.
ساعت هفت و نیم استارت کار زده شد و شروع به صعود کردیم. سرمای اول صبح و سردی سنگ باعث شد کە از همان ابتدای کار انگشتان دستم کاملا بیحس شوند و با شک و تردید گیره میگرفتم و صعود میکردم..طول اول و دوم را بهصورت یکتکه صعود کردیم و بیوقفه تا انتهای طول چهارم در مسیری متنوع و زیبا صعود کردیم.
در کارگاه ابتدای طول پنجم استراحت کوتاهی کرده و تنقلات و آب صرف کردیم. به صعود ادامه داده و به انتهای طول هفتم رسیدیم. در این قسمت از دیواره جعبهای فلزی نصب شده و یک دفتر و خودکار در آن قرار داده شده است تا هرکس بر روی مسیرهای این قسمت فعالیتی انجام میدهد آن را در این دفتر ثبت کند. آقاشهرام زحمت میکشد و به یادگار چند سطر در دفتر مینویسد. طول هشتم یک طول بلند چهل متری است که فقط دو میانی در ابتدا و انتهای مسیر دارد و با توجە به عدم شناخت کافی و دقیق از مسیر با شک و تردید زیادی صعود کردم و داٸما به دنبال ردی از صفحهرول بودم. شک داشتم در مسیر درست قرار دارم یا خیر. بعد از حدود سی متر فاصله گرفتن از میانی اول، بە میانی دوم رسیدم و چند متر بعدتر کارگاه زنجیری قرار داشت. ساعت یازده و نیم بعد از چهار ساعت صعود به قله رسیدیم و پس از گرفتن چند عکس یادگاری از مسیر زمستانه به سمت پناهگاه برگشتیم…کل مسیر زمستانه را سیمبکسل کشیدهاند و در چند قسمت هم توسط میلگرد پلکان درست کردهاند تا مسیر برای صعود و فرودهای زمستانه ایمن شود. درود به همت والایشان. بعد از رسیدن به پناهگاه چند لقمه غذا خورده و بعد از جمعکردن کولهپشتیها و جارو زدن پناهگاه و بستهبندی بخشی از زبالههای تیمهای صعودکنندهی قبلی، پناهگاە را ترک کرده و به سمت روستای مهدیآباد به راه افتادیم و در ساعت چهارده و سی دقیقه به آنجا رسیدیم.
از خانوادهی خونگرم گلمحمدی بابت مراقبت از ماشین تشکر نمودیم و به سمت قروه حرکت کرده و ساعت هفده و سی دقیقه به قروه رسیدیم.
گزارش از محمد ظاهری
دیدگاهتان را بنویسید