تفاوت کوه نوردی در زمستان و تابستان
 وزش باد سرد خیلی زود باعث بیحس شـدن اعضـاء شما می شود، مگر  اینکه ضد باد خوبی داشته باشید و مرتب حرکت کنید. در زمستان و اوایل بهار یک روز آفتابی و بدون باد تبدیل به کولاک و یا باران می شود. برف، مسیر یابی را فوق العاده مشکل می کند و نه تنها راهها بلکه تکه سنگها را نیز می پوشاند.
اگر چه غفلت و بی توجهــــــــــی در تابستان چندان خطرناک نیست ولی در زمستان اگر با فوت و فن کوهنوردی آشنا نباشـیـد خطر مهلکی به شمار می رود و بالاخره طول روز در زمستان کوتاه(کمتر از۸ ساعت) و شبها بسیار طولانی است(۱۶ ساعت). بنابراین خیلی زود در این فصل با تاریــــــــــــــکی روبرو میشوید. از شب زنده داری اضطراری در این فصل بهر قیمتی که شده باید خــــــودداری کرد.تفاوتهای اساسی ذکر شده در بالا بین شرایط زمستانی و تابستانی گاهی اوقـــــــــات مشهود و بارز نیستند. مثلاً در زمستان در دره (ارتفاع کم) هوا مانند تابستان بسیار گرم است در حالیکه در ارتفاع دو هزار متری و بیشتر کاملاً سرد می باشد……..

اگر توده های ابــــر در ارتفاع پایین سیر کنند، برف و یخ در قسمت بالای کوه دیده نمی شود و کــوه نوردان کم تجربه ممکن است با تجهیزات ناکافی عازم ارتفاعات شوند در حالیکه با ایــــن عمل خود دست به کار خطرناکی زده اند  و نتیجه ی آن تلفات و ضایعاتی است که همگـــی کم و بیش با آن برخورد کرده ایم یا لااقل شنیده ایم.
از طرف دیگران در زمستان کوه روی بسیار دلچسب و فرح بخش است. توده هـــــای برف، کوهها و تپه ها را به شکل زیبائی آراسته میسازد. مسیری که در تابستان سخت  و کشنده است در این فصل صاف و هیجان انگیز میشود کوهها به نظر بزرگتر می آیـــــند و ممکن است کوه نوردان مبتدی را وسوسه کنند.
ولی بهتر است در شرایط برفـــــــــــی به ارتفاعات نرویم و در دامنه های کوهها و تپه های مجاور به کسب تجربه بپردازیم، زیــــرا در شیبهای تند و کوه نوردی در ارتفاعات بالا مخصوص کوهنوردانی است که روی برف و یخ تجربه دارند و به هیچ وجه برای کسانیکه تجربه محدودی در کوهنوردی های مقدماتی دارند مناسب نیست. حتی در مسیرهای خیلی ساده زمستانی ممکن است ما با شرایـــــط سخت  صعود از یخ و برف مواجهه شویم و اصولا” ارتباط نزدیکی بین آنها وجــــــود دارد.
بهمین جهت لازم است که از افراد با تجربه به منظور یادگیری فنون و تکنیکهای یخ و برف کمک بگیریم .
تجهیزات زمستانی کوه پیمایی 
در زمستان و اوایل بهار تمام وسایل تابستانــی بــــه اضافه  تجهیزات لازم برای مقابله با شرایط یخ و برف بشرح ذیل لازم میاید:کفش مناسب فصل. یخ شکن یا کرامپون (۱) ، دستکش وپوش ان ، عرق گیر اضافی ، شلوار و کاپشن ضد باد ، کت پر ، عینک وکلاه  طوفان ، کلنگ کوهنوردی ( به تعداد ) بعنوان تکیه گاه برای صعود از شیب های تند چکش یخ شکن .
بردن عده ی زیادی از افراد بی تجربه بخصوص افراد جوان در ارتفاعات ، کوهپایه ها و در هوای نا مساعد زمستان کار عاقلانه ای نیست. بهتر است که برنامه ها را در تابستان که شرایط مساعد است انجام داد. ولی اگر صعود اجتناب نا پذیر است مسیرهای کــــــــم ارتفاع را انتخاب کنید بویژه اگر برف و یخ ارتفاعات کوه را پوشانده باشد.
فردی کــــــــه مسئولیت سرپرستی گروه بی تجربه ای را در یک صعود زمستانه برعهده میگیرد بایـــــد، کوه نوردی شایسته بوده و حداقل دو سال با گروههای متشکل کوهنوردی همکــــــــــاری داشته و بتواند در شرایط مختلف با کلنگ ، لنگر برف و طناب کار کند. باید بداند در چــه شرایط و در چه مسیرهایی بروی  برف سر خورد ، یا اسکی نمود ودر چه مواقعی نبایـــــد باین کار مبادرت نماید .
در هنگام سرسره بروی برف علاوه بر داشتن مهارت و آشنائی با تکنیک های  آن ، شرایط برفی را هم باید در نظر گرفت بسیاری از حوادث ناگوار ناشی از عدم توجه به یکی از دو عامل فوق بوده است.
 شرایط برف و یخ
شرایط آب و هوا در زمستان بسیار متنوع است.یک باد گرم ممکن است خیلی زود بـــرف ها را ذوب کند یا باعث باران شود.یخ زدن مسیر های کوهنوردی نتیجه آب شدن برف در اثر همین باد گرم  و یا باران و یخ زدن دوباره ی آن است.روزهای گرم و شب های سـرد  باعث پودر شدن برف می شود که در این صورت کوه نوردی بسیار راحت است.با عمـــــل مداوم آب شدن برف،و یخ بستن دوباره ی آن،برف محکم می گردد.اگر این پوشش ادامه پیدا کند،نتیجه ی آن برف سخت و یخ است.
در ارتفاعاتی که برف نمی بارد در اثر برودت و وزش باد حتی روی صخره ها ممکن است قشری از یخ به وجود آید.به نظر بیشتر مردم درجات شیب برف بیش از واقع به نظر می آید.در این جا به لحاظ اهمیتی که شیب های برفی در کوهنوردی دارند به ذکر طبقه بندی درجات شیب برف می پردازیم.
                  تا ۱۵ درجه                 شیب ملایم  
                  25-35                      شیب متوسط                  
                  35-50                      شیب تند
                 بالای ۵۰ درجه             شیب بسیار تند
 Zigzag ascentصعود مارپیچی
 بهترین روش برای صعود از شیب های تند در تابستان این است که با صعود مارپیچـی از شیب کاست.با این روش نه تنها می توانید با تمام کف پا راه بروید،بلکه بـــه تناوب سنگینــــی بدن را نیز تحمل می کنید اما در فصل زمستان این روش کارایی ندارد و به دلیل طی مسافت بیشتر مجبور میشوید انرژی زیادی جهت برف کوبی صرف کنید.اگربا برف نرم یا پودری روبه رو هستین استفاده از ۲باتوم در حالیکه دارای گل برفی هستن بهترین عمل ممکن است.ولی اگر با شیب یخی مواجه هستین باید حتما از کلنگ استقاده نمایید.
 فرود
در برف نرم بهتر  و راحت تر است که صورت شما به طرف دره یا سراشیبی باشد ولی  اگر از برف مطمئن نیستید،به پهلو یا به پشت قرار بگیرید و کلنگ کوهنوردی را در برف فرو  کنید و با نوک کفش جای پا درست نمائید.اگر برف نرم است وقتی روی شما به طرف سراشیبی است باید با پاشنه ی پا جا پا درست کنید.جای پا باید طوری باشد که درهم فرو نروند یعنی زیاد نزدیک به هم نباشند.
برداشت از جلوه گاه رخ او با تشکر از انجمن پزشکی کوهستان ایران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *