تخریب و شکستن بولتها یکی از اصلی ترین دلایل حوادث در سنگنوردی است. در این مقاله یکی از مکانسیم های تخریب بولت ها در محیط های آبی رو “ترک برداری بر اثر تنش خوردگی کلراید” ن بار توسط یو آی ای ای در سال ۲۰۰۹ عنوان شد. در مقاله بیان شد که تا بیست درصد بولت هایی که در محیط های آبی یا حاره ای قرار دارند درخطر شکست میباشند. علاوه بر مکانیسم (SCC)، ریسک نصب بد بولت خطر شکست آن را نیز افزایش می دهد.
در این مطالعه مشخص شد که وجود رطوبت از یک مقدار مشخص به بالا باعث نشستن نمک بر روی بعضی از انواع استینلس استیل شده که مکانیسم شکست را از آنچه انتظار می رود سریع تر می نماید. کارگاه هایی که تحت این تاثیر قرار می گیرند، قبل از شکست خود، همیشه علامت آشکاری را از خود نشان نمی دهند. علاوه بر آن نصب غیراصولی بولت مانند استفاده دو فلز غیر مشابه که باعث خوردگی گالوانیک می شود نیز از عوامل شکست بولت هاست….
{توضیح مترجم: در اینجا لزوم عدم استفاده از هر صفحه پلاک برای هر رول و همچنین عدم استفاده از رول بولت در هر بیس فلزی مشخص می شود}.
کمیسیون ایمنی (UIAA) گروهی برای حل این مشکلات دارد اما فاکتورهایی نظیر فاصله از دریا (یا دیگر منابع نمکی)، باران، رطوبت، دما و شرایط باد تعیین این موضوع را سخت می کند. به همین خاطر در نصب یک کارگاه مناسب علاوه بر خوردگی عمومی به فاکتور (SCC) که از اهمیت بالایی برخوردار است نیز باید توجه کرد.
در آخرین کمسیون ایمنی که در سنت پترزبورک روسیه برگزار شد قرارشد:
– کارگاه ها هم بر اساس مقاومت در برابر خوردگی و هم (SCC) طبقه بندی شوند.
– آزمایشهای استاندارد و نیازمندی ها جهت تعیین سرعت این نوع تخریب ها در کارگاه ها مشخص شد.
بر همین اساس کارگاه ها به ۴ دسته تقسیم شد:
– کلاس ۱: کارگاه های با مقاومت بالا هم در مقابل خوردگی عمومی و هم (SCC)
– کلاس ۲: مقاومت بالا در مقابل خوردگی عمومی و متوسط در مقابل (SCC)
– کلاس۳: مقاومت متوسط در مقابل خوردگی عمومی و هیچ نوع مقاومت در مقابل (SCC)
– کلاس ۴: هیچ نوع مقاومت هم در مقابل خوردگی عمومی و هم (SCC)
دو مشکل در خصوص پیشنهاد استفاده از یک کارگاه در محیطی بخصوص وجود دارد. اول اینکه بر خلاف کارگاه های صنعتی، کارگاه های سنگ نوردی برای مدت زمان مشخص (عمر مشخص) نصب نمی شوند. و دوم اینکه هیچ سیستم پایشی و جایگزینی در طول عمر آن ها انجام وجود ندارد.
حال هدف این گروه تهیه سیستم طبقه بندی شده ای می باشد که به سنگ نوردان اجازه دهد کارگاه مناسب خود را با توجه به شرایط محل نصب انتخاب کنند، اما این موضوع برای سازندگان تقریبا غیر ممکن است چرا شرایط از محل تا محل متفاوت است. بنابراین تصمیم بر این شد تا پیشنهاداتی به جامعه سنگ نوردی بر اساس انتخاب نوع کارگاه با توجه به شرایط محل و این ۴ دسته طبقه بندی داده شده تا ریسک شکست کارگاه ها هنگام انتخاب و نصب آن کمتر شود.
و مهم ترین نکته این بود که این پیشنهادات علاوه بر استانداردهای جاری برای بیشتر تجهیزات سنگ نوردی مانند برچسب زدن جهت ارائه طریقه پیشنهادی سازنده برای مصرف و طول عمر، پروتکل های تعمیر و بازرسی، موارد دور انداختن وسیله می باشد.
پیشنهادات:
اولین نکته اینکه هشدار کمیسیون ایمنی (UIAA) در اکتبر ۲۰۰۹ همچنان در سر جای خود باقی است. در صورت صادق نبودن استاندارد ها برای مقاومت در مقابل خوردگی کارگاه ها، سنگ نوردان باید ریسک در مقابل تخریب خوردگی را با موارد ذیل مدیریت کنند:
– قبل از صعود، با سنگ نوردان محلی و اشخاصی که مسیر را گشایش کرده و تجهیز کرده اند در مورد کیفیت کارگاه ها صحبت شود.
– بررسی کنید که آیا محل به صورت دائم بازسازی می شود. بر اساس تجربه اگر کارگاهی که عمر آن کمتر از سه سال است احتمال تضعیف آن بر اثر خوردگی کمتر است.
– دنبال اثرات زنگ زدگی در کارگاه باشید. اگر کوچکترین اثری دیدید از ادامه صعود خودداری کرده، روی کارگاه بار نیاورید و سنگ نوردان محلی را در جریان بگذارید. اگر امکانات در دست دارید و صلاحیت و وقت تعویض کارگاه را دارید آن را تعویض کنید.
– سعی کنید در مناطق حاره ای و محیط های دریایی که مسیرهای آن زنگ آهن را در خود نشان می دهد سنگ نوردی نکنید، به خصوص اگر ندانید که چه کسی مسیر را گشایش کرده یا این تجهیزات کی نصب شده است.این هشدار و باقی استاندارد ها و پیشنهادات (UIAA) با این فرض بیان شده که سنگ نوردان باید کیفیت کارگاه ها را در محل شناسایی کرده و ریسک شکست کارگاه بر اثر خوردگی را قبول کنند.
{پیشنهاد مترجم: در هنگام نصب کارگاه های مصنوعی دره نوردی موارد ذیل انجام شود:
۱- قبل از خرید به جنس رول بولت و صفحه پلاک توجه شده تا از خوردگی گالوانیک جلوگیری شود.
۲- در هنگام رول کوبی، به محل نصب رول و جنس سنگ های منطقه توجه داشته و با توجه به جنس بیس از رول مناسب آن استفاده شود. ( در حد امکان از نصب رول در محلی هایی که احتمال می رود در فصول پر آب رول به زیر آب رود خودداری شود)
۳- در هنگام نصب بولت تمهیدات لازم جهت تعویض آن در نظر گرفته شود.
۴- هنگام نصب هر بولت پلاکی نیز به آن ضمیمه شده که اطلاعاتی نظیر شخص نصب کننده، تاریخ نصب و نوع بولت در آن ذکر شود)
۵- عمر هر بولت در دره سه سال در نظر گرفته شده و در صورت مشاهده آثار زنگ زدگی در آن اقدام به تعویض بولت شود.
منبع : انجمن پزشکی کوهستان ایران – گردآوری: دکتر حمید مساعدیان
دیدگاهتان را بنویسید