شکاف نوردی تکنیک و پروسه ای است برای صعود از شکافها ، درزها ، مجراها، فاصله ها و شقاق هائی که چهره سنگهای صاف را به دو نیم تقسیم می کند. بادر نظر گرفتن عرض شکاف این تکنیک با فشار و تراکمی که به انگشتها ، دستها ، بازوها ، پاها و رانها درون شکاف مورد نظر بوجود می آورد قابل اجرا است. شکافها اغلب بستگی به نوع استفاده از آن توصیف می شوند مثل شکاف دست ، مشت و انگشت . به شکافهای بزرگ اصطلاحا” دولفر ( چین خوردگی )می گویند . وقتیکه این تکنیک را فرا گرفتید در طبیعت بدنبال شکاف مناسب با حمایت از بالا بروید و آنرا تمرین کنید.
شش اصل اساسی برای شکاف نوردی را در ادامه مطلب بخوانید…
۱- تمامی اعضاء بدن خود را به سمت صخره متراکم کنید و از این فشردگی برای حالت چرخش ، ایستادن و یا بالا کشی استفاده کنید.
۲- بر روی محل قرار گرفتن پاها تمرکز بیشتری کنید زیرا پاهای شما از دستانتان قویتر و با ثبات تر هستند.
۳- برای ایمنی بیشتر بدنبال مجراهای باریک تر باشید.
۴- اسکلت بدن خود را آویزان نگه دارید ، حتی بیشتر از انواع تکنیک های صعود ، به معنی واقعی کلمه در شکاف نوردی شما روی استخوانهای خود آویزان می شوید. دستهای خود را کشیده نگه دارید و اجازه دهید وزن شما روی شکاف آویزان شود.
۵- تمرین ، تمرین ، تمرین تا تکنیک مورد نظر را فرا گرفته و اجرا کنید ، شما به سادگی این کار را بارها ، بارها و بارها باید انجام دهید. هر شکاف خصوصیت خاص خود را دارد اما زمانیکه فشردگی درون شکاف را درک کردید می توانید بر هر شکافی غلبه کنید.
۶- آن کاری را که مناسب است انجام دهید ، از آنجا که هر شکاف با شکاف دیگر متفاوت است ، بدن هر سنگنورد با سنگنورد دیگر نیز متفاوت است ، شکافی که برای یک سنگنورد مناسب برای مشت است برای دیگری مناسب برای انگشتان است ، یک سنگنورد می تواند اطلاعاتی در مورد یک شکاف به شما بدهد اما تا زمانیکه خود شما بر روی آن تلاشی نداشته باشید امکان استفاده از آنرا نخواهید داشت.
دیدگاهتان را بنویسید