بیماری های قلبی یکی از مشکلات جدی سلامتی در جوامع صنعتی است. همچنین علت اصلی مرگ و میر در جوامع امروزی نیز بدلیل نحوه زندگی ماشینی بیماری های قلبی عروقی است. انجام فعالیتهای ورزشی از جمله کوهنوردی و ورزشهای خاص طبیعت تا حدودی می تواند از بروز این بیماریها و شدت ضایعات آن پیشگیری کند.
متاسفانه بدلیل بی توجهی به علائم بیماریهای قلبی و عدم آشنایی با این علائم در بین بیماران و کوهنوردان در چند سال اخیر باعث بروز مرگ های تاسف بار کوهنوردان نام آشنا و شاید بسیاری دیگر که حتی اخبار آنها به ما نمی رسد شده است. درگذشت زنده یاد اسماعیل متحیرپسند در سال جاری و کوهنورد با سابقه زنده یاد ابراهیم شیخی در سالهای گذشته از این دست اتفاقات ناگوار بود.
اینگه چه بیماریهای قلبی نیاز به پیگیری و توجه خاص دارد و باید بطور جد جهت پیگیری و درمان اقدام کرد در این مقوله کوتاه نمی گنجد ولی ذکر این هشدار برای آن دسته از عزیزان کوهنورد که از بیماریهای قلبی رنج می برند لازم می باشد…..
بیماران آشکار با علائم قلبی (آنژین ناپیوسته یا ناپایدار، سکته و …) بطور جدی نباید به ارتفاع بروند اما بیماران مبتلا به فشار خون که تحت کنترل دارویی هستند و همیشه دارو های خود را همراه دارند و همچنین افرادی که تحت عمل بای پس قلبی و آنژیوپلاستی قرار گرفته‌اند و در سطح دریا مشکل عملکردی ندارند به نظر نمی‌رسد مشکلی برای رفتن به ارتفاع داشته باشند.
بیماران مبتلا به آنژین(دردهای قلبی قفسه سینه) که دارو مصرف می‌کنند قبل از سفر به ارتفاع باید حتماً با متخصص قلب یا پزشکان ارتفاع خود مشورت کنند. این سؤال که آیا ارتفاع یک عامل خطرآفرین برای افراد بدون علامت مبتلا به انسداد عروقی است هنوز بی‌جواب است. اما شواهد نشان می‌دهند که فاکتور مهمی نیست.
در هر صورت بیماری قلبی بیماری جدی است که بی توجهی به آن میتواند عوارض خطرناک حتی به قیمت جان انسان داشته باشد به آن بی توجه نباشیم.
با اقتباس از مطالب علمی کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنورد
دیدگاهتان را بنویسید