سرانجام فریبی بزرگ در کوهنوردی ایران
سرانجام پس از گذشت ماه هااز حادثه تلخ نانگاپاربات فدراسیون کوهنوردی بر اساس درخواست دستگاه قضایی رسما اعلام کرد که تیم نانگاپاربات موفق به فتح قله نشده است.موضوعی که از همان اول نیز صراحتا ازسوی فدراسیون در برنامه زنده تلویزیونی اعلام شد اما در مقابل اعضاء تیم و حامیان سرسخت شان همچون باشگاه دماوند و انجمن کوهنوردان ایران این موضوع را رد کرده و نشان دادند حتی تمایلی به بررسی کارشناسی این صعود و حادثه ندارند و در هر فرصتی به مخالفت فدراسیون با کوهنوردی آزاد اشاره می کردند. موضع اعضاء تیم نانگا قابل درک است که در پی دروغ پردازی های اولیه خود در مورد سامان و حادثه ناپدید شدن او وارد یک چرخه تکرار دروغ شدند تا با استفاده از حمایت حامیان شیفته و شیدای خود موضوع شامل مرور زمان شده و بفراموشی سپرده شود. اما واکنش باشگاه دماوند و انجمن کوهنوردی ایران جای بسی تاسف دارد که این مجامع رسمی و مدعی سکانداری ورزش حرفه ای کوهنوردی در ایران ، چگونه در مقابل یک انحراف اخلاقی بزرگ در جامعه کوهنوردی این گونه ظاهر شدند و بجای اینکه با صدای بلند و پیگیرانه پدر زنده یاد سامان مبنی بر بررسی جدی و بیطرفانه این حادثه هم آوا شوند . در هر فرصتی تنها برای این تیم هورا کشیدند و دیگران را تلویحا به کج اندیشی و غرض ورزی و احساسی نگریستن متهم کردندحتی پس از ارائه نتیجه تحقیق تیم جستجو مبنی بر دروغ بودن بسیاری از اظهارات اعضاء این تیم باز سکوت کردند و از یاد بردند که چه وظیفی دارند. این افراد گویا تنها وظیفه شان دست زدن برای فاتحان است .
و در این مرحله که بلاخره فدراسیون توانست از لاک مصلحت اندیشی و بی تحرکی خارج شود و رسما اعلام نظر کند . انجمن کوهنوردان یکی از حامیان تیم نانگا سکوت کرد .اما باشگاه دماوند قدمی فراتر رفته و در یک بیانیه سعی کرده با کلی گویی و برخی مستندات واهی و بدور از حقیقت اعتبار اظهار نظر رسمی فدراسیون را در نزد افکار عمومی بی اعتبار کند . تا بقول تمثیل معروف از این ستون تا آن ستون .. بلاخره این مرحله نیز طی شود. در این بیانیه آمده که از ما یعنی باشگاه دماوند دعوت بعمل نیامده است البته شاید بظاهر این درخواست منطقی بنظر برسد اما نکته اینجاست که فدراسیون بعنوان یک مرجع رسمی بر اساس همان مدارک ارائه شده اعضاء تیم نانگا در یک بررسی کارشناسی نظر رسمی خود را بیان کرده اند و دیگر بودن یا نبودن مسئولین باشگاه دماوند چه تغییری خاصی قرار بود بدهد مگر اینکه باشگاه دماوند بخواهد که این جلسه کاملا تحت نفوذ آنها برگزار شده و به جلسه ای فرمایشی مبدل می شد . و یا از قدرت چانه زنی خود درمسیرمورد نظر بهره برد. اعضاء تیم نانگا همه مدارک خود را رو کرده اند و دیگر قرار بود چه چیز تازه ای ارائه دهند شاید تنها استفاده از قدرت و نفوذ چانه زنی و ایجاد انحراف در حقیقت .
همچنین به دریافت گواهی صعود از سوی آلپاین کلاب پاکستان اشاره شده است در حالیکه که نخ نما شدن این ادعاء و این مدرک برای هر کوهنورد ی آشنا ثابت شده است . در جریان حضور تیم جستجو در پاکستان میرغنی آفیسر تیم نانگا پس از گفتگو با اعضاء تیم جستجو و دیدن عکس هاو فیلم های مورد ادعا تیم نانگا مبنی بر صعود ، عنوان کرد من به حرف آنها ( تیم نانگا ) اعتماد کردم ولی آنها به من دروغ گفتند . که در همان زمان در کنار اعضاء تیم جستجومیرغنی در تماس تلفنی با سهند عقدایی اعتراض خود را اعلام کرد . و جالب اینکه پس از این موضوع سهند عقدایی در یک اظهار نظر عجیب گفت که میرغنی بعدا گفته برای دلسوزی و از روی ترحم آن حرف ها را به تیم جستجو زدم. خوب گواهی این تیم در اینچنین فضای تایید شده که هر طرف موضوع را در نظر بگیری بی اعتباری این مدرک را در پی دارد .در این بیانیه به تایید شدن این صعود توسط ده کوهنورد برجسته اشاره شده در حالیکه تا این لحظه نام و نشانی از این افراد برده نشده است ؟ و اما در مورد اطلاعات چی پی اس که مسئولین باشگاه دماوند یا خبر ندارند یااز یاد برده اند که قبل از رفتن تیم جستجو به پاکستان آقای شهرام نعمتی بارها از آقایان کاظم فریدیان و احسان پرتونیا درخواست کرد که اطلاعات چی پی اس خود را در اختیاراین تیم قرار دهند اما هیچگاه این درخواست عملی نشد که در این رابطه دو فرض اساسی وجود دارد یا اینکه اصلا تیم به قله نرفته و یا اینکه هیچ تمایلی به یافته شدن اثری از سامان ندارند که در هر دو حالت یک فاجعه اخلاقی است و مسئولین محترم باشگاه دماوند چه توضیحی برای این موضوع دارند؟ در بخشی دیگر از این بیانیه به فاقد صلاحیت بودن برخی از افراد دعوت شده اشاره شده باز بدون ذکر نام و دلیل ؟ البته نباید از یاد برد که در فصلنامه شماره ۵۹ در مطلبی تحت عنوان جوابیه تیم نانگا نوشته خانم اسفندیاری ، وی عنوان کرده که آقای کیومرث بابازاده در جریان گشایش مسیر در برودپیک عکس صعود به قله تیم نانگا را به کوهنوردان خارجی نشان داده است و آنها صعود به قله را تایید کرده اند . خوب نکته اینجاست که خود آقای بابازاده در جلسه فدراسیون حضور داشته ، پس چرا نتوانسته از این مدرک بعنوان سندی متعبر دفاع کند ..موضوعی دیگر که مسئولین باشگاه دماوند بیان کرده اند ضرورت ارائه مدارک و مستندات و مشروح مذاکرات ثبت شده در جلسه فدراسیون است . جالبه ، این همه مدارک ارائه شده شامل مقایسه عکس ها ی صعود تیم ها دیگر ، نداشتن اطلاعات چی پی اس ، اظهارات افراد مطلع در زمان حضور تیم جستجو در پاکستان ، ساختگی بودن فیلم صعود هنگام رسیدن به قله ارائه شده و همچنین در نظر گرفتن اظهارات متناقض و مبهم اعضاء تیم از زمان بروز حادثه تا بحال ، باز مسئولین باشگاه دماوند نمی خواهند حقیقت را پذیرا باشند و این بار به ضرورت ارائه شدن مشروح مذاکرات جلسه اشاره کرده اند .! مسئولین باشگاه دماوند و همچنین انجمن کوهنوردی ایران نخواستن بپذیرند که آنها در مقابل این حوادث و مشکلات مسئول هستند و باید در مسیر روشن شدن حقیقت گام بردارند تا مسیر رشد و توسعه کوهنوردی مسئولیت پذیر و سازنده در ایران هموارتر شود . و بهترین قدم شنیدن صدای پدر سامان بود که در بسیاری از اوقات به تنهایی می گفت که نباید اجازه داد این حادثه بدون درس گرفتن به فراموشی سپرده شود . و شما سرداران کوهنوردی ایران همواره با کارد بسته او را به سمت تنها راه ممکن یعنی پیگیری قضایی سوق دادید. متاسفانه نکته ای بوضوح در مورد این حادثه و حوادث دیگر مشاهده می شود مصلحت اندیشی فردی و گروهی است که به قیمت نادیده گرفتن حقوق قربانیان حوادث و جامعه کوهنوردی هر حادثه ای را به فراموشی می سپارد . ( عکس زیر متعلق به عظیم قیچی ساز بر فراز قله نانگاپاربات )
دیدگاهتان را بنویسید