HTML clipboard
کدام فتح ؟
اواخر تیر ماه بود که زخمی بزرگ بر پیکره کوهنوردی ایران ایجاد شد . کوهنوردایرانی در ارتفاع ۷۸۰۰ نانگاپاربات در شرایط نامساعد توسط همنوردان هم وطن خود رها شد . تا آنها افتخار فتح قله را از دست ندهند . و این چنیین بود که سامان نعمتی در غربت و تنهایی برای همیشه از ما جدا شد تا گروهی بتوانند خود را پیروز و ظفرمند بدانند ؟ و جالب آنکه همه این داستان در فضای ورزشی رخ داده که یکی از انسانی ترین ورزش ها از نظر همبستگی ، عشق ، ایثار محسوب می گردد . و معلوم نیست که چگونه باید این تناقض را تحمل کرد ؟ اما با این وصف ، همان زمان برخی انگشت شمار تمام تلاش خود را به بزرگ نمایی فتح قله نانگا معطوف کردند تا شاید همانگونه که کوه بلند در میان نامهربانی انسانها سامان عزیز را برای همیشه در خود جای داد آنها نیز این با در جامعه بتوانند با ساختن عظمتی کاذب بنام فتح یک قله ، اصول ارزشی آسیب دیده از عملکرد تیم نانگا را ببلعند تا دیگر چیزی از آن نیز نماند . اما بخوبی معلوم شد که حتی اگر این تلاش با فتح تمامی قله های بلند دنیا همراه شود باز در این راه موفق نخواهند بود . و همچنان از نگاه نسل های امروز و فردا جان انسانها و اصول ارزشی و روابط انسانی با فتح هیچ قله ای یکسان نخواهد بود و بر تمامی قله ها برتری دارد . . اما امروز پرده دیگری از این حادثه به کنار زده شده است . و آن اینکه این افراد به قله نرسیده اند . اعلام این خبر با شفافیت و صراحت از سوی رسمی ترین مرجع ورزش کوهنوردی بحرانی دیگر را برای این تیم و تمامی قله پرستان و عاشقان شهرت زورکی پدید آورده است . و معلوم نیست این بارچه ترفندی را برای خروج از این وضعیت بکار خواهند گرفت . و شاید همانگونه که در مورد سامان گفته بودند که او خود را پنهان کرده بود تا ما او را پیدا نکنیم !؟ در مورد قله نیزچیزهای بگویند … البته اشتباه نشود چه این افراد فاتح قله شده باشند و چه نه ، در غیر قابل پذیرش بودن موضوعی بنام قربانی شدن یک انسان و همنورد در پیشگاه فتح قله تغییری ایجاد نمی کند . . عدم فتح قله توسط این افراد تنها می تواند توسعه تناقض گویی ها و روند غلط برخورد با حادثه این تیم و همفکرانشان را نشان دهد و هر لحظه حلقه محاصره این تیم توسط باید ها و نبایدهای منطقی جامعه کوهنوردی تنگ تر می شود محاصره ای که تنها راه خروج از آن صداقت در بیان حقایق و شجاعت روبرو شدن با این حقایق است . و نباید از یاد برد که این رخداد تنها نشانگر اشتباه چند نفر نیست که بتوان با مرور زمان فراموش کرد این حادثه در بستر تفکرات غلطی شکل گرفته که همچنان مبلغانی جدی دارد لذا مقابله با این تفکرات بشکل پیوسته بخشی مهم از رسالت تمام کوهنوردانی خواهد بود که برایشان جان انسانها ،ارزشی بالاتر از شهرت و افتخارهای مصنوعی دارد.
برای خواندن ادامه خبر و مشاهده عکس های گرفته شده در قله به ادامه متن بروید.
HTML clipboard
قله واقعی از زبان تصویر
عکس انداختن در بالاترین نقطه هر کوه که قله نامیده می شود امری مرسوم بوده و مدرکی معتبر دال بر رسیدن افراد به قله شناخته می شود . در رابطه با تیم نانگا پاربات نیز انتظار می رفت که نسبت به ارائه عکس های خود در قله اقدام نماید که این کار نیز انجام شد اما نکته اینجاست ، قله ای که تیم ایرانی در آنجا عکس گرفته اند با قله ی که تیم های خارجی از آنجا عکس گرفته اند تفاوت آشکار دارد . علامت مشخصه قله نانگا که در عکس تیم های خارجی دیده می شود یک نیشی فلزی سفید رنگ می باشد و کادر عکس آنها نیز نشان می دهد بالاترین نقطه است .امادر عکس های تیم ایرانی هم از این علامت خبری نیست و هم اینکه کادر عکس قرا گرفتن در بالاترین نقطه کوه ( قله ) را نشان نمی دهد . البته تنها یک بار در فیلم های ارائه شده از سوی تیم ایرانی با زوم کردن دوربین علامت قله نشان داده شده است یعنی پس از نشان دادن سامان در زیر قله برای آخرین بار دوربین به سمت قله چرخیده و با زوم علامت قله را نشان داده است حالا چرا به قله ای که این علامت را دارد نرفته و در جای دیگر عکس انداخته اند جای تعجب دارد . البته عکسهای موجود بوضوح حکایت از آن دارد که زیر قله عکس گرفته شده است و لابد این آقایان انتظار دارند که تیم های خارجی از این به بعد باید قدری پایین تر از قله اصلی بیایند و در قله تیم ایران عکس بگیرند.
بنظر شما کدام قله است ؟
دیدگاهتان را بنویسید