مورخ ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ طبق برنامه زمانبندیشده باشگاه قاجر قروه، تعداد ۱۶ نفر از اعضا و ۷ نفر مهمان موفق به اجرای برنامه گلگشت آبشار برنجه و بازدید از آبشار گریت شدند.
اسامی شرکتکنندگان به شرح زیر است:
آقایان:
فرهاد طاهری، امیر مرادی، شهرام نعمتی، حیدر اکبری، حمیدرضا اکبری، رحمان رضائی، کامبیز اقدامیان، پرویز صالحی، پطرس حقشناس، نادر رحیمی، عبدالله سنگینآبادی، طیب صالحی (سرپرست)
بانوان:
صدیقه نوربخش، شعله اکبری، شریفه دولتی، الهه زارعی، مژگان یعقوبی، زهرا قاسمی، مریم اکبری، شهلا صالحی، لاله همتی، زهره کوثری، مژده توابیان
معرفی آبشار برنجه:
آبشار برنجه از نوع آبشارهای پلکانی بوده و از سه پله تشکیل شدهاست. مجموع ارتفاع این آبشار حدود ۷۵۰ متر است و بهعنوان بلندترین آبشار فصلی ایران شناخته میشود. برخی منابع بر این باورند که این آبشار از نظر ارتفاع در رتبه سیزدهم جهان قرار دارد.
این آبشار در استان لرستان، شهرستان الیگودرز، بخش شولآباد واقع شده و هرچند در تمام طول سال آب دارد، بیشترین آبدهی آن از اوایل فروردین تا اواسط خرداد است. در سایر ایام سال به دلیل کاهش حجم آب، بهعنوان یک آبشار فصلی در نظر گرفته میشود.
این امکان وجود دارد که با انحراف مسیر سرچشمههای دائمی اطراف، حجم خروجی این آبشار افزایش یافته و به یک آبشار دائمی تبدیل شود.
اجرای برنامه:
حرکت در روز ۱۴۰۴/۲/۳ رأس ساعت ۱۲ ظهر با سه دستگاه خودروی سواری به سمت استان لرستان (بخش شولآباد الیگودرز) از مسیر همدان، ملایر، بروجرد و سپیددشت آغاز شد. حدود ساعت ۱۹ به شهر شولآباد و سپس به روستای پیر امام رسیدیم. پس از عبور از کنار رودخانهای پرآب با استخرهای متعدد پرورش ماهی، به داخل جنگل بلوط وارد شده و در نزدیکی یک خانه عشایری کمپ خود را برپا کردیم.
مسیر جاده کاملاً آسفالت بود؛ هرچند گردنههای پرپیچوخم زیبایی که از دل جنگلهای بلوط زاگرس عبور میکرد، زیبایی خاصی به این سفر بخشیده بود.
پس از برپایی چادرها و جابهجایی وسایل، شام صرف شد و شبی خاطرهانگیز در کنار همنوردان سپری گردید. طبق برنامهریزی مقرر شد فردا رأس ساعت ۵ صبح بیدارباش اعلام شود و رأس ساعت ۶ حرکت به سمت آبشار آغاز گردد.
صعود به آبشار برنجه:
روز ۱۴۰۴/۲/۴ ساعت ۵ صبح از خواب بیدار شده و پس از آمادهسازی وسایل مورد نیاز، حرکت رأس ساعت ۶:۱۵ آغاز شد.
مسیر دارای شیب نسبتاً تندی بود اما زیبایی منحصربهفرد طبیعت، سختی راه را از یادمان میبرد. این منطقه بکر و کمتر دستخورده، از وجود پسماندهای انسانی پاک و پاکیزه بود و تنها عاشقان واقعی طبیعت و کوهنوردی قدم به آن میگذارند.
در ساعت ۸:۳۰ صبح به پای آبشار برنجه رسیدیم. پس از صرف صبحانه و ثبت تصاویر یادگاری در کنار این شاهکار طبیعی، رأس ساعت ۹:۴۵ مسیر بازگشت به کمپ آغاز شد و در ساعت ۱۱:۳۰ به محل کمپ بازگشتیم.
بازدید از آبشار گریت:
پس از استراحت و صرف ناهار، با توجه به فرصت باقیمانده تصمیم بر آن شد که به سمت آبشار گریت حرکت کنیم.
حرکت در ساعت ۱۵ آغاز شد و پس از حدود دو ساعت و نیم، به آبشار گریت رسیدیم.
معرفی آبشار گریت:
آبشار گریت که با نامهای آبشار سرکانه یا آبشار هفتچشمه نیز شناخته میشود، در شمال شرقی شهرستان خرمآباد، بخش پاپی، در منطقهای کوهستانی و در مجاورت روستای ترس (گریت یا سرکانه عباسآباد) قرار دارد.
این آبشار در میان درهای سرسبز و پوشیده از درختان بلوط واقع شده است. فاصله آبشار گریت تا شهر خرمآباد حدود ۵۰ کیلومتر است.
آبشار گریت در مسیر رودخانه ترس گریت و در نتیجه عبور آب از ناهمواریها ایجاد شده و حداکثر ارتفاع آن ۱۵ متر و عرض آن ۱۷ متر میباشد. پیرامون آبشار، درختان بلوط و زالزالک وحشی منظرهای چشمنواز را به وجود آوردهاند.
پس از بازدید و اقامت شبانه در این محل، ساعت ۲۳ همگی به استراحت پرداختیم.
بازگشت:
صبح روز ۱۴۰۴/۲/۵ ساعت ۶ از خواب برخاستیم و پس از عبور از کف رودخانهای که در کنار آبشارهای پلکانی و ارتفاعات زیبای منطقه جاری بود، حدود ۱:۳۰ ساعت کوهپیمایی سبک انجام دادیم.
سپس به کمپ بازگشته و رأس ساعت ۱۰:۲۰ وسایل جمعآوری شد و با خاطراتی شیرین و ماندگار از زیباییهای بیبدیل زاگرس، حرکت به سمت شهر قروه آغاز گردید.
سرانجام در ساعت ۱۸ همگی با صحت و سلامت به قروه بازگشتیم.
با آرزوی صعودهای سبز و روزهایی پر از شادی در دامان طبیعت برای تمامی همنوردان عزیز 🌿
دیدگاهتان را بنویسید